seni ben büyütücem kızım..alın yazım..daha çok küçük yaşın..babanı anlaman için var daha zamanın..
sen dinle sadece,annenden yadigar beşiğinde..em parmağını yine,bir ağla bir gülümse,nede olsa hayat henüz tozpembe..babanı net görüyormusun? o bile şüphe..
neyse kızım ben anlatayım sen dinle..
18 lik bir cehennemdim evlendiğimde annenle..bıyıklarım terlememişti henüz…nasıl olduysa,tanıştık bir yolda..kaybetmiş sokağını,bana baktı,yaklaştı....tarif ettim,”teşekkürler” dedi,adımlarını esirgemedi..peşinden baban da gitti ve sabaha kadar kapısında bekledi..işine giderken annen, baban hep takip etti.annen hiç bilmedi...
fark ettiğin de beni 19 luk bir durgun suydum..dayanamayıp adını sordum.yinemi sensin dercisine bakarken annen,boynumu büktüm.kısık sesiyle EYLÜL diyince hayata döndüm.velhasıl o gün bugün benim doğum günüm.sonra her gün buluştuk.her öğlen molasında aldım,köftecide oturduk..martılara baktık,sahillerde dalgalandık,zaman zaman ağladık,kavgalar yaptık,ama hep sadık kaldık.
20 sinde uğurladı beni askere..meşhurdu o zamanlar Esmeray’dan gel tezkere.bir ranzanın altında şafak sayarken,bana mektuplar yazardı annen…meydan okurdum,dosta düşmana.sayılı günler güneşe ulaştığında,biletimi alıp yola çıktığımda alfabem kavuşmaktan ibaretti..terminale vardığımızda siyah saçlarıyla beni bekleyen senin annendi..ağlamaktan seni seviyorum bile diyememişti..
sonra kızım, bir ilk bahar akşamı buluştuk cennet çay bahçesinde.babanın ellerine güller çok yakışmıştı, görmeliydin sende,birde üstümde takım elbise..hazırdım evlenme teklifini etmeye..annen ise gülüyordu durmaksızın benim bu acemiliğime.hayatımda hiç etmedim ki,nerden bilecem dimi..toplamışken cesaretimi,tutmuşken elini,garson çay getirdi..ben sinirlendim annen gülüverdi..tespihimden bir boncuk daha atarken ipin ardına, yakından bir ses “evet” dedi.annen parmağını çoktan uzatmıştı başımı kaldırıp baktığımda...velhasıl taktım yüzüğü sonunda ve başladık aynı çatıda hayat kavgamıza..tatlı ve güzel..
2. senemizde seni istedik kızım delice..yatağını döşeğini papuçlarını adını herşeyi hazırlamıştık..doktordan gelecek habere kalmıştık.iş dönüşü verdi annen haberini.kızım geliyordu gözümdeki yaşlarla..bir dünya daha oluyordu tek göz odamızda..babası iyi bakacaktı hem anasına hem kızına,tabağı,kaşığı,yastığı, yorganı olmasa da..
aylar geçti..annen sana 8 ay 17 günlük gebeydi..bir gece kaldırdı beni..DİNLE KIZIM UYUMA ,BURASI ÖNEMLİ....
gittik hastaneye.korku ve endişeyle.birazda neşeyle..sen geleceksinya o sebeple..yoğun bakıma aldıklarında anneni,bir paket sigara çoktan bitmişti..eylül yaprakları içime işlemişti..önce hemşire geldi,baktı uzun uzun..sonra doktor peşine.baktı gözlerime.korktum.bir kızınız oldu dedi,dayanamadım öptüm.haykırdım zıpladım.sanki ben doğmuştum..oturttular beni bir köşeye.dediler ki; “şimdi bizi iyi dinle”..”bakmakla yükümlüsün küçük EYLÜLE”..”annesi olmasa bile”..”kızını al git”..”annesi burda dursun..””BAŞIN SAĞOLSUN....””
babanı tutamadılar kızım.dağıttım yıktım..seni verdiklerinde sustum...sadece sustum.......
şimdi 1 yaşını kutluyorsun..doğum günün kutlu olsun...
baban______
sen dinle sadece,annenden yadigar beşiğinde..em parmağını yine,bir ağla bir gülümse,nede olsa hayat henüz tozpembe..babanı net görüyormusun? o bile şüphe..
neyse kızım ben anlatayım sen dinle..
18 lik bir cehennemdim evlendiğimde annenle..bıyıklarım terlememişti henüz…nasıl olduysa,tanıştık bir yolda..kaybetmiş sokağını,bana baktı,yaklaştı....tarif ettim,”teşekkürler” dedi,adımlarını esirgemedi..peşinden baban da gitti ve sabaha kadar kapısında bekledi..işine giderken annen, baban hep takip etti.annen hiç bilmedi...
fark ettiğin de beni 19 luk bir durgun suydum..dayanamayıp adını sordum.yinemi sensin dercisine bakarken annen,boynumu büktüm.kısık sesiyle EYLÜL diyince hayata döndüm.velhasıl o gün bugün benim doğum günüm.sonra her gün buluştuk.her öğlen molasında aldım,köftecide oturduk..martılara baktık,sahillerde dalgalandık,zaman zaman ağladık,kavgalar yaptık,ama hep sadık kaldık.
20 sinde uğurladı beni askere..meşhurdu o zamanlar Esmeray’dan gel tezkere.bir ranzanın altında şafak sayarken,bana mektuplar yazardı annen…meydan okurdum,dosta düşmana.sayılı günler güneşe ulaştığında,biletimi alıp yola çıktığımda alfabem kavuşmaktan ibaretti..terminale vardığımızda siyah saçlarıyla beni bekleyen senin annendi..ağlamaktan seni seviyorum bile diyememişti..
sonra kızım, bir ilk bahar akşamı buluştuk cennet çay bahçesinde.babanın ellerine güller çok yakışmıştı, görmeliydin sende,birde üstümde takım elbise..hazırdım evlenme teklifini etmeye..annen ise gülüyordu durmaksızın benim bu acemiliğime.hayatımda hiç etmedim ki,nerden bilecem dimi..toplamışken cesaretimi,tutmuşken elini,garson çay getirdi..ben sinirlendim annen gülüverdi..tespihimden bir boncuk daha atarken ipin ardına, yakından bir ses “evet” dedi.annen parmağını çoktan uzatmıştı başımı kaldırıp baktığımda...velhasıl taktım yüzüğü sonunda ve başladık aynı çatıda hayat kavgamıza..tatlı ve güzel..
2. senemizde seni istedik kızım delice..yatağını döşeğini papuçlarını adını herşeyi hazırlamıştık..doktordan gelecek habere kalmıştık.iş dönüşü verdi annen haberini.kızım geliyordu gözümdeki yaşlarla..bir dünya daha oluyordu tek göz odamızda..babası iyi bakacaktı hem anasına hem kızına,tabağı,kaşığı,yastığı, yorganı olmasa da..
aylar geçti..annen sana 8 ay 17 günlük gebeydi..bir gece kaldırdı beni..DİNLE KIZIM UYUMA ,BURASI ÖNEMLİ....
gittik hastaneye.korku ve endişeyle.birazda neşeyle..sen geleceksinya o sebeple..yoğun bakıma aldıklarında anneni,bir paket sigara çoktan bitmişti..eylül yaprakları içime işlemişti..önce hemşire geldi,baktı uzun uzun..sonra doktor peşine.baktı gözlerime.korktum.bir kızınız oldu dedi,dayanamadım öptüm.haykırdım zıpladım.sanki ben doğmuştum..oturttular beni bir köşeye.dediler ki; “şimdi bizi iyi dinle”..”bakmakla yükümlüsün küçük EYLÜLE”..”annesi olmasa bile”..”kızını al git”..”annesi burda dursun..””BAŞIN SAĞOLSUN....””
babanı tutamadılar kızım.dağıttım yıktım..seni verdiklerinde sustum...sadece sustum.......
şimdi 1 yaşını kutluyorsun..doğum günün kutlu olsun...
baban______
uğur KÖKSAL
Kayıtlar
16 yorum:
Yaptın gene yapacagını Uğur ağlayarak okudum :((
Caprislee'nin yorumuna bakıp "Ne ağlaması?" dedim ama...Şimdi sustum! Sadece sevgilerimi gönderebiliyorum...!
"Kızım İçin" başlıklı yazınızı okudum ve inanın tüylerim diken diken oldu. Ben eskiden sulu gözlü birisiydim ve ne zamandır unutmuştum ki ağlamayı, okuyunca yazdıklarınız dökülmeye başladı gözyaşlarım. Öncelikle eşiniz için çok üzüldüm. Yavrusunu göremeden giden bir ana ve anasını göremeyen minik savunmasız bir yavru için. Allah onu, onu da size bağışlasın ve eşiniz yattığı müddetçe sizlere ve yavrunuza uzun uzun sağlıklı bir ömür nasip etsin. Başka da ne diyebilirim ki...Cennet mekanı olsun toprağı bol olsun
Bu yazıyı hayatı tozpempe görenler okusun,insanlar üstünde neler taşıyorda kimsenin haberi yok,ben duygusal biri değilimdir, sıradan mahalle efesi bir ortamımız var, ben ilk defa yapmacık olmayan gerçek bir aşkı bu yazıda hissettim,eşinizin bir melek olduğunu düşünmüyorum kesin melek diyorum.
Sen bu yazıları nasıl bir ruh haliyle yazıyorsun.Aşağıda haktan yazısında zırlamıştım.E bunlar hayalse nasıl bir hayal dünyasındasın ve nasıl baba olmamışken baba gibi düşünebiliyorsun ???
Okumamak için direndim okudum yine :(
kaleminize yüreğinize sağlık çok dokunaklı bir çalışma olmuş ...
güzel bir blog ismi diye SEVECEN) girdim sitenize Kırık bir hayat hikayesi okudum duygulandım ,düşümdüm ve taktir ettim. duygu ve düşüncem yazlanlardan sonra pekte önem arz etmiyor yazar Behçet Necatigil'in bir sözü var Ya ümitsizsiniz. Ya da ümit siz siniz. Ya çaresizsiniz. Ya da çare siz siniz
bundan sonra ümitde çarede siz
siniz kızınız ve kendiniz için
yanlız bunu demeden de geçemiyecem bunca şeyden sonra hayata bakışınız duruşunuz bence taktireşaan bir davranış müsadenizle sizi tebrik etmek istiyorum kızınızla ömür boyu mutlu olmanız dileğiyle sevgilerimle
Hocam bir an tereddütte kaldım, gerçek midir, hayal midir diye. Ben de bir dönem hikaye yazarken benzer durumlarda açıklamak zorunda kalıyordum "ben 3 çocuk babası ve emekli değilim, hikaye o sadece, kurgu kurgu!" şeklinde.
Bunun da öyle olduğunu bilmek sevindirdi beni. Çok başarılı.
sende bendensin hacı... bende kızıma mektup yazıyorum:)henüz doğmamış olan..
senin adına hikaye olmasına çok sevindim.bir an tereddüte düştüm,yorumları okurken..neyse dokunaklı,hayatta bazı insanların maalesef yaşadığı bir gerçek bu.anlatım çok güzel eline sağlık..
allah analı babalı büyütsün
ugur canim... olursa ancak bukadar olur defalarca okudum her okudugumda agladim zaten cok dugusalim bu siirde tam benlik okur okur aglarim artik .... seni kutluyorum gine yaptin yapacagini harikasin harika kelimesi hafif kaldi yaaa süpersin can süpersin sevgi ve sagilarimlan gurbeten silaya
sadece okudum ve gerçek sandım
sarfettiğimiz bunca kelime boşa herhalde
sanal olan bir şeye yorum niye?
dayanamadım ve bugün de bunu yazdım
ve de aldandığıma sevindim
çalışmalarınızda başarılar
hayal ya da gerçek ne fark eder?duyguyu hissettim...çok başarılı.tebrik ederim.
Meraba bir duygu ancak bukadar anlatır ve gerçekçi olabilir ,Okurken ağmaktan öldüm :) ama hikaye olmasınada sevindim ellerine yüreğine sağlık favorimizsiniz ve yıldızlarımızın hepsi size
Merhaba Ugur hani Orhan Veli diyorya aglasam sesimi duyarmisiniz misralarimda dokunabilirmisiniz goz yaslarima ellerinizle o misal hep duygulandim dokundum... KuPa K1z1 ozlemis buralari en cok sizi yazilarinizi
Yorum Gönder